Kötü yöneticiler tanımlaması kulağa hakikaten kötü geliyor değil mi? Hayatının herhangi bir döneminde onlardan biri veya bir kaçı ile çalışmaya maruz kalmamış kişi neredeyse yoktur.
Araştırmalara göre bir kişinin 1 yıldan önce işten ayrılmasının maliyeti, o kişinin yıllık brüt ücretinin 2,5 katına ulaşıyor. İşten ayrılma nedenlerine bakıldığında yöneticiden memnun olmama ilk 3 sırada yer alıyor.
İdare etmek ile ilgili görevlendirilen bu kişilerin olumsuz özelliklere sahip olanları genelde idare edilir. Yöneticilik işinin bu insanlar tarafından yanlış algılandığını düşünüyorum. Piskopatlık yapıp, akşama kadar insanları azarlamayı, aşağılamayı ve otorite kurmayı iyi yöneticilik yapmak olarak gören bu insanlarla çalışan kişiler bir süre sonra kronik depresyon haline girerler. Hele bir de yetkili ama yetersiz olanına denk gelindiyse iş zor. Bu tarz yöneticileri ne yapsan memnun edemezsin ve onları çok iyi anlatan kısa bir hikaye var.
Büyük bir şirketin üst düzey yöneticilerinden biri bir gün Newyork üzerinde balonla dolaşmaya çıkar. Aksilik bu ya, pusulasını aşağıya düşürür ve kaybolur. İnmek için uygun bir yer ararken bir gökdelenin tepesinde sigara içen bir adam görür ve alçalır. “pardon. ben neredeyim acaba?” diye sorar;
“Yerden 500 feet yükseklikte bir balonun içindesin” der adam.
Yönetici sinirlenir;
“Sen mühendissin değil mi?” diye sorar.
“Evet.” der adam. “nereden bildin?”
“Çünkü başım belada ve sana bir soru soruyorum, verdiğin cevap 100% doğru fakat hin bir isime yaramıyor.”
“Sen de yöneticisin değil mi?”
“Evet sen nereden bildin?”
“Çünkü yerden 500 feet yükseklikte bir balonun içinde kaybolmuşsun. Pusulan yok, berbat durumdasın. Fakat bu simdi benim sucum oldu.”
Kötü yöneticilerin hepsinde aşağıda sıralanan kötü yaklaşımların hepsinin bir arada olması söz konusu değildir ama birden fazlasını bir arada barındıranları pek fazla. İşimin doğası gereği abartısız yüzlerce hatta binlerce yönetici tanıdım. Ortak çok fazla davranışları var. Peki kötü yönetici dediğimiz bu profiller neler yapar;
- İnsanları başkalarının önünde azarlar ve acımasızca eleştirirler. Her aksiyonu eleştirirler. Yetersizlik duygusu yaratmaktan keyif alırlar. İllaki övecek ise başkalarının yanında yapmayı tercih etmez.
- Adalet, onlar için sadece bir kadın adıdır. Çoğunlukla acımasızlık boyutta hakkaniyetten uzak olabilirler.
- Suçlama üzerine kurulu bir iletişim dilleri vardır, tehdit ederek ve bağırarak her işi yaptıracaklarına inanırlar.
- Bir yerde başarı var ise show yapan, sorun varsa anında yok olabilen yapıdadırlar.
- Teşekkür etmeyi bilmezler. Mantıkları ‘’iyide bunu yapmak için para alıyor’’ şeklindedir.
- Çok çabuk gaza gelirler, sorgu sual etmeden kalaylamakta üzerlerine yoktur.
- İnsan psikolojisinden anlamaz, anlamak için çaba göstermezler. İnsanların ne hissettiğine neredeyse hiç odaklanmazlar.
- Garip terminler verirler, olmayacak işlerin olmayacak zamanlarda tamamlanmasını isterler. Gerçekleşmesi imkansız hedefler ile sınamaktan keyif alırlar.
- Bir kısmı fikir hırsızıdır, astların orijinal fikrinin kendisininmiş gibi anlatırlar.
- Astlarına hayatı zehir edip üstlerine karşı ultra yalaka olanlarının sayısı da hiç az değildir.
- Saygı görmek konusunda takıntılıdırlar.
- Sabırsızlardır, sonuçtan çok süreçle ilgilenirler.
- Eleştirilmeye ve fikir ayrılıklarına tahammülleri yoktur.
- Kendisine ulaşılmaz, maillere dönmezler, telefona cevap vermezler.
- Mikro yönetimi severler ve sürekli her şeyi didik didik kontrol etmek isterler.
- İltifattan ve pohpohlanmaktan hoşlanırlar.
Yönetici önce insan olmalı ve insanları sevmeli. İnsanlıktan nasibini almamış, işini bilmeyen ve bilmediğini de asla kabul etmeyen, karakteri bozuk insanları en tepelere taşıyan sistemin de kendini sorgulaması gerekiyor. Maalesef Türkiye’de yönetici koltuklarının önemli bir kısmı liyakatli olmayan yöneticilerle dolu. Ülkenin evvela karakteri sağlam, işinde usta, adil yöneticilere ihtiyacı çok fazla.
